اول از همه اون عزیزانی که نظر منفی میدن؛ خواهر و برادر عزیز ناموسا مارو مسخره کردی یا خودتو؟ میای فیلم هندی می بینی که بگی از فیلم هندی خیلی بدت میاد؟ اینقدر بیکاری؟ دوم اینکه حتی یکذره از کامنت ها تعجب نکردم چون هنوز که هنوزه در کشوری زندگی می کنیم که مردمش حتی از مردم امریکا هم متعصب تر و کور تر هستن. (آمریکای دوران برده داری رو میگما!!”) انقدر نظر بد و پر از نفرت راحع به مردم کشورهای دیگه میدید و بعد می گید چرا غیر از کشور های شرقی، هیچکس مارو قبول نداره. و سوم بحث خود فیلم. من با ریزه کاری ندیدم اما به نظر من ارزش امتیاز ۷ رو داشت و خوب کار شده بود. تلاش و استرسی که سمیر داشت و سختی های مهاجرت به یه کشور دیگه رو به خوبی نشون داد. به علاوه متن آهنگاشم خیلی به موقعیتا می اومد و الکی وسط یه سکانس هیجان انگیز موزیک رقص پخش نمیشد. به علاوه سکانسایی که سمیر مبارزه می کردم اونقدرا غیرواقعی و عجیب نبود. تمام هندی ها باید همچین سکانسای بزن بزن و آهنگی داشته باشن؛ پایه و اساس سریال سازیشون اینجوریه. در نهایت برید این فیلمو ببینید و یکم از زندگی لذت ببرید. اینقدر دنبال ایراد گرفتن از رنگ لباس زیر مردا و نوع رژ خانوما نباشید و هر چیزی رو به هر چیزی ربط ندید. فیلم ها میتونن عادی باشن و لازم نیست تمام بازیگرا جایزه ی بهترین نقش اول مرد و بگیرن.