فراموشی رمز عبور
پس از درخواست شما,ایمیلی برای شما به منظور تغییر رمز عبور شما ارسال خواهد شد,لطفا inbox و پوشه اسپم خود را پس از درخواست بررسی کنید
عضویت در سایت
ورود به پنل کاربری
پس از درخواست شما,ایمیلی برای شما به منظور تغییر رمز عبور شما ارسال خواهد شد,لطفا inbox و پوشه اسپم خود را پس از درخواست بررسی کنید
بسیار فیلم آموزنده بود بسیار بسیار زیبا هیچ حرفی برا گفتن نداره فقط باید ببینین
فوق العاده عالی بود این مستند ، به خوبی واقعیت های این مردم و احساساتی که دارن رو به تصویر میکشه ، بعضی جاهای مستند آدم حس و حال غم انگیز افراد رو واقعاً درون خودش حس میکنه
اون کشیش عجب مرد شریف و بزرگی بود.
واقعا همه حس های دنیا رو می شه تجربه کرد با دیدن این مستند. به نظرم عالی بود. طبعا آدم هایی که مستند دوست دارن بیشتر لذت می برند، اما دیدنش برای هر ایرانی ای مهمه از نظر من، به عنوان یک هموطن. چون از اول همه شرایط دو کره مثل امروز نبوده، هر دو دهه ها رو پشت سر گذاشتند و تا به این اختلاف فاحش رسیدند. برای همین اینکه رفته رفته چنین شدند برای یه ایرانی قابل لمس تر می شه. می تونم بگم فقط یک مقدس وجود داره، و اون انسان و حق زندگی ای که خدا داده. هر مقدس دیگری، دکانیه برای ارضای نفس و حرص نفس پرستان
حکومت های مستبد و مردم کم توقع حرف گوش کن … حکومت های مستبد و مردم بی اطلاع.. و مردم بیچاره.. ای داد بی داد…
خوبه دیدنش حوصله سربر نیست و یه چیزیو ثابت میکنه که آدمیزاد به همه چیزی عادت میکنه اینکه حتی با وجود فرار به کره جنوبی باز هم سخته براشون سبک زندگی قبلی رو فراموش کنن.
متوجه نشدید، منظورشون دلتنگی برای وطنشون و نزدیکانشون بود نه برای اون سبک رقت بار زندگی
آدم به هر چیزی عادت میکنه!!!!! شما چطوری سبک زندگیتون رو فراموش کردی و به خودت میگی کامران خان!!؟؟ براتون سخت نیست!!؟؟
اینو بگم که این مستنده نه فیلم . انتظار فیلم نداشته باشین ازش و اینکه تلخه واقعا آره یبار دیدنش بد نیست حالا ..
اگه علاقه دارین بیشتر راجب این کشور بفهمین ببینین این مستند و اینکه واقعا مو به تن آدم سیخ میکنه که کجا و تو چه شرایطی و با چه قوانینی! دارن زندگی میکنن ، این فیلم پر بود از غم ، درد ، رنج ولی همزمان بازم حس امید میداد به ادم ، امید کوچیکی که ته دل همه ی اون ادمایی که فرار کردن بود برای یه زندگی بهتر
ب اندازه ی فیلم ترسناک برام ترسناک بود و ب اندازه ی فیلم غمگین ناخداگاه اشکم در اومد.ترس و اضطراب و امید و نا امیدی و هر احساسی ک فکر کنین تو این مستند بود.ما ایرانیا تقریبا میتونیم درک کنیم احساس این پناهجو هارو(خودتون میدونین منظورم چیه) و با گوشت و پوست و خونمون میفهمیم ک پیروی از ی تفکر پوسیده چ ب روز مملکتمون اورده. حتما حتما ببینید این مستند
با اینکه شنیده بودم ولی با دیدن مستند تازه حس کردم درک کردم چقدر وحشتناک نشون میده با تمام سختی هایی که گذروندن واقعا بعدش نبود خانواده و دیدن زجرشون تورو از پا درمیاره و هیچ وقت نمیتونن ادمای خوشحالی باشن خیلی غم انگیز بود
قبول دارم ک وضع اقتصادی مون خوب نیست.اما وااااقعاااا خدا رو شکر میکنم هم در کشورم زندگی میکنم هم حدقل های زندگی فراهمه.خدا ننه بابای اون مسیحی رو بیامرزه ( همون پدر).
اگه علاقه دارین بیشتر راجب این کشور بفهمین ببینین این مستند و اینکه واقعا مو به تن آدم سیخ میکنه که کجا و تو چه شرایطی و با چه قوانینی! دارن زندگی میکنن ، این فیلم پر بود از غم ، درد ، رنج ولی همزمان بازم حس امید میداد به ادم ، امید کوچیکی که ته دل همه ی اون ادمایی که فرار کردن بود برای یه زندگی بهتر
با وجود شرایط اقتصادی که داریم بازم چیزایی که در اختیارمونه لطف نیست ، حقمونه! حق اولیه هر انسان پس چیزی نیست که بابتش ممنون کسی باشیم ..
این فیلم به همه عاشقان کمونیست و سوسیالیسم تقدیم میکنم و ببینند که ارتجاع چه روزی به حال یک کشور میاره ببینند که عاشقان جنگ چه به روز کشور میاره ببینند که عاشقان ارتجاع چه به روز سرمایه انسانی مادی یک کشور میاره البته می‌دونم چپ جماعت با دویست میلیون سال دیگه هم نخواهد فهمید
عجب مستندی. موهای تنم سیخ شد. چه موزیک پایانی ای داشت
با درود. این مستند حقیقتا ارزش دیدن دارد. به نسبت خوش ساخت و بی طرفانه است. اما دیدن آن به جهت محتوایی مهمتر است. آدم را یاد خیلی چیزها میاندازد!
زیرنویس فارسی داره؟
جدید بود نبود/؟
پره حرف بود, نبود؟
حسش شدید بود نبود؟