فراموشی رمز عبور
پس از درخواست شما,ایمیلی برای شما به منظور تغییر رمز عبور شما ارسال خواهد شد,لطفا inbox و پوشه اسپم خود را پس از درخواست بررسی کنید
عضویت در سایت
ورود به پنل کاربری
پس از درخواست شما,ایمیلی برای شما به منظور تغییر رمز عبور شما ارسال خواهد شد,لطفا inbox و پوشه اسپم خود را پس از درخواست بررسی کنید
به نظرم از اون دسته ها فیلم هاست که فراموش میکنی یه دوربین وجود داره و یک سناریو از پیش نوشته شده هست ، اتفاق های روزمره و درگیری های روحی رو نشون میده درسته ریتمش کنده، اما خب زندگی هم همینه و اگه باهاش همراه شی در انتها شخصیت ها رو میفهمی و احساساتت رو درگیر میکنه. ما عادت داریم به اینکه قهرمان فیلم ها هدف داشته باشن بدونن دنبال چی ان و با تمام سختی ها بجنگن و در آخر داستان با موفق بشن یا شکست بخورن. اما تو این فیلم بحث دیگه ای باز میشه بحث ندونستن : اینکه جولی نمیدونه.
چقدر شبیه مینی‌سریال Normal people بود. اگر اونو دیدید انگار اینو دیدید! کلا جذابیتی نداشت برام
فوق‌العاده بود. برای لذت بردن ازش باید با جریانش همراه شد، بجای اینکه همش منتظر یک اتفاق هیجان انگیز یا نتیجه بود فقط کافیه با جریان فیلم همراه بشی. حتی ساختار فیلم هم داشت نشون می‌داد که زندگی همینطوریه باید از مسیر لذت برد تهش قرار نیست چیز خاصی باشه. صحنه‌های خیلی قشنگی داشت. البته قابل درکه که سلیقه‌ی همه نباشه.