فراموشی رمز عبور
پس از درخواست شما,ایمیلی برای شما به منظور تغییر رمز عبور شما ارسال خواهد شد,لطفا inbox و پوشه اسپم خود را پس از درخواست بررسی کنید
عضویت در سایت
ورود به پنل کاربری
پس از درخواست شما,ایمیلی برای شما به منظور تغییر رمز عبور شما ارسال خواهد شد,لطفا inbox و پوشه اسپم خود را پس از درخواست بررسی کنید
عالی بود،من دوستش داشتم و برای آموزش زبان آلمانی هم عالیه
من خوشم اومد و اگه به صحبتهای کارگردان ترکتبار فیلم گوش کنید متوجه میشید که اصلا نباید دنبال مقصر و مجرم باشید. مهم نوع و مدل واکنش به معضل هست. ایلکر جاتاک (کارگردان فیلم): به نظرم فکر کردن به آدمبدها به عنوان «آدمهایی اهریمنی» تا حدی منسوخ شده است. شما باید چنین ابهامی داشته باشید و شخصیتهایی خاکستری خلق کنید. متوجهم که برخی به دنبال پاسخ هستند اما این داستان درباره «کار چه کسی بود» نیست و میخواهد به این موضوع بپردازد که ما چطور با اتهامها برخورد میکنیم؟
فیلم انسان را به فکر میبرد که در مقیاس بزرگتر و در یک جامعه آیا وقتی مادر و پدری دزدی یا کار غیرقانونی دیگر میکنند درسته آنها را مجازات کنیم؟ فرزندان آنها چه گناهی کرده اندکه این وسط آسیب فراوان میبینند؟ اگر از روی فقر اینکار را کرده باشند چی؟ آیا مسئولینی که نتوانستند شکم او وخانواده اش را سیر نگه دارند مسئول اصلی خلاف کاری نیستن و حق دارند او را دادگاهی کنند؟ اگر کاری نکنند و دوربین و محافظ هم نگذارند که تعداد خلافکارها مدام افزایش پیدا میکند به بهانه فقر و دیگر سنگ روی سنگ بند نمیشود.
اصلا جامعه آنقدر آموزش داده که مردمش چطور زندگی کنند و دخل و خرج خود را تنظیم کنند و بعضا زیاده خواهی عده ای باعث این مسائل نشود؟ آیا نبود عدالت در جامعه هم تقصیر مردم است؟ آیا برای هر تصمیمی دموکراسی و رجوع به رای مردم کار درستیه؟ در اینجا به نظر میرسه رای اکثریت ضربه بیشتری به اون دانش آموز زده.اینها و هزاران سوال مشابه دیگر بعد تماشای فیلم ذهن انسان را درگیر میکند
بدلیل اختلاف زیاد فرهنگ تدریس و قوانین حقوقی المان هضم فیلم سخت و حسرت اوره.تا ته فیلم میکشونه یهو ولت میکنه و گره فیلمو باز نمیکنه تا حداقل بشه نتیجه گرفت یا پیشبینی کرد.
قسمت ۲ش کی میاد ببینیم آخرش چی میشه :)))
فاز فیلسوفانه نگیرید ،فیلم سلیقه ایه
سلیقه مادرزادی نیست کسب کردنیه
پایانش اندازه تونل توحید بازه
بازیگر عالی ،موضوع معمولی،تزریق استرس توپ
ساختش خوبه ، سکوتش و موسیقی و فیلمبرداری و … ولی خب موضوعش شاید خیلی برای همه جذاب نباشه . مشکلات رایج در مدارس ، بین معلم ها و داشن آموزها بین همکارها و … مثلا تو این ژانر به نظرم فیلم Hunt همین تم رو داره ولی کشش بیشتری هم داره این خوبیش این بود که 1 ساعت و نیم بیشتر نبود ، کوتاه مختصر و مفید بود
چه قدر اعصاب خورد کن بود که دائما بچه ها آشوب به پا میکردن و کلا به خاطر بچه بازیای ی تعداد تینیجر ی مسئله ای که ساده حل میشد رو اینقدر پیچیده کردن و بزرگترا انگار بازیچه دست بچه ها بودن،
تمام مدت فیلم داشتم به معلم های جدید مدارس ایران فکر میکردم که جدیدا مد شده از دانش آموزها فیلم میگیرن میذارن اینستاگرام
کل فیلم یه طرف، اون دو تا نماینده کلاس که توی جلسات مهم مدرسه باید حاضر میشدن و رای میدادن هم یه طرف… قشنگ یاد مدارس خودمون افتادم. :)))))))
ارزش دیدن داره
پایان باز یعنی چی دوستان؟ به خودتون بیایند و شلوارتون بکشید شما بزرگ شدید و وظیفه مادرتون نیست که همه امورتون و رتق و فتق کنه پایان باز نشانه شعور کارگردان عه، نشانه اینه که به مخاطب و تخیل آزادش برای ادامه دادن ذهنی فیلم احترام میزاره . این که از هر فیلمی انتظار دارین همه جوره شما رو ارضاء کنه و هیچ نقطه ای رو تاریک ول نکنه مثل کودکی میمونه که انگاری ذهنش اونقدری هنوز بالغ نشده و نیاز داره تا خانوادش به دادش برسن
یا نمیدونی پایان باز چیه… یا فقط خواستی یه چیزی گفته باشی تا متفاوت جلوه کنی.
سیستم اموزشی المان و شاید اتحادیه اروپا که در ان اموزش دمکراسی و احترام به حقوق دیگران و حریم خصوصی افراد جزو ملزومات اموزش به کودکان هست باعث حسرت و افسوس می شود چیزی که در نظام اموزشی اگر بود اینحا نبودیم .