فیلم جالبی بود. کلا بنظرم فیلم‌هایی که درباره‌ی افرادی که دارای نوعی اختلال یا مشکلات روانی هستن، جذابیت‌های خاصی دارن.
اتفاق عجیب و عریبی در طول فیلم نمیوفته.
شخصیت گابریل خیلی بازیش ملموس نبود البته شاید دلیلش اینه که ما درست نمی‌دونیم کسی که چنین اختلالی براش پیش میاد، چه ویژگی‌هایی داره.
درواقع بنظرم فقط بازی سیمونز خیلی خوب و ملموس بود.
فیلمش موزیکاله و مدام در طول فیلم موسیقی‌های مختلف پخش میشه.
اگر از طرفدارهای باب دیلن هستید، اختمال زیاد بیشتر از فیلم لذت ببرید.
اما در کل انتظار یه فیلم هیجانی رو ازش نداشته باشید.
روال فیلم آرومه اما من دوست داشتم.