فراموشی رمز عبور
پس از درخواست شما,ایمیلی برای شما به منظور تغییر رمز عبور شما ارسال خواهد شد,لطفا inbox و پوشه اسپم خود را پس از درخواست بررسی کنید
عضویت در سایت
ورود به پنل کاربری
پس از درخواست شما,ایمیلی برای شما به منظور تغییر رمز عبور شما ارسال خواهد شد,لطفا inbox و پوشه اسپم خود را پس از درخواست بررسی کنید
فیلم عمیقی بود،ژانر آهنگ و موزیکال از مورد علاقه هام نبودن اما بعد از لالالند نظرم عوض شد.این فیلم هم نمایشهای رقص و آنگ و موزیکالشو خیلی دوست داشتم.پنج پروسه ای ک مرگ ازشون تشکیل شده را خیلی زیبا و روون نشون داد،اولای فیلم طنز تلخی از ما انسانها نشون میده:مردم ب نمایش کمدینی ک خوب هم اجرا میکنه نمیخندن و بی توجهی میکنند اما نمایش رقصِ جوئی رو ک خیلی هم زیبا اجرا میکنه را بخاطر یه مسئله ِناراحت کننده مسخره میکنن و غش غش میخندن غافل از اینکه تمسخر ممکنه مسیر زندگی کسی رو ب بدی تغییر بده،
در سایتی خوندم ک احتمالا این شخصی ترین فیلم کارگردان هست که یک نوعsemi-autobiographicalمحسوب میشه(شبیه بیوگرافی خودِ کارگردان)اندیشه های شخصی او و مشکلاتی که داشته درفیلم ب چشم میخوره و شاید داشتان زندگی خود باب فاسی باشه، احتمالا ایده ی این فیلم زمانی ب او رسانده شده که در بیمارستان ب علت سکته قلبی بستری بوده،وتلاشی بوده برای ب پرده کشیدن کارهایی که در زندگی واقعی دچارش بوده ک در هر صورت خیلی خوب از آب دراومده