فراموشی رمز عبور
پس از درخواست شما,ایمیلی برای شما به منظور تغییر رمز عبور شما ارسال خواهد شد,لطفا inbox و پوشه اسپم خود را پس از درخواست بررسی کنید
عضویت در سایت
ورود به پنل کاربری
پس از درخواست شما,ایمیلی برای شما به منظور تغییر رمز عبور شما ارسال خواهد شد,لطفا inbox و پوشه اسپم خود را پس از درخواست بررسی کنید
وقتی انیمه رو پلی کردم با توجه به سابقه مانگاکا، انتظار صحنه های اکشن و کارکتر های عجیب غریب بودم. ولی چیزی که باهاش مواجه شدم فراتر از تصوراتم بود 🙂 فلسفه و عمق داستانش واقعا ارزش یکبار دیدن رو داره. نمیدونم این برداشت من چقدر درسته ولی نمیدونم چرا این حس و میگیرم که این دو نفر، دو نفر نبودن… و کیوتو ساخته ذهن فوجینو بود! چون یه دلیل نیاز داشت که همیشه بتونه رویاشو ادامه بده
گذشته رو نمی شه برگردوند. ولی اونی که الان هست رو چی؟ نمی شه اونو نگه داشت؟ رها نکرد؟ نمی شه به جای “یادش بخیر” گفتن بازم حال همو خوب کنیم؟ می شه حاجی، باید بشه خب. وگرنه که این زندگی نیست، مردگیه. دوستش داشتم. همه انیمه رو، هم اونی که ازش نوشتم 🙂
بسیار زیبا بود و از تماشاش لذت بردم بارها در زندگی به گذشته نگاه میکنیم و گاهی در گذشته زندگی میکنیم اما چیزی در گذشته قرار نیست تغییر کند و با ما “ای کاشها” همسفر خواهند بود و این ای کاشها مرحلهای از پذیرش حقیقت هستند.
خیلی قشنگ بود
برای لذت. بردن از این اثر یا باید اوتاکو. باشی حالا یاانیمه بین یا مانگا خون یا دستی تو نقاشی و داستان داشته باشی یا چین ساو من فن باشی اگر هیچکدوم نیستی برات خستع کننده میشه
حوصله سربر و نامفهوم بود
نبینید برای قلب ضرر داره